[28-07-2020] ΗΠΑ: Ηλικιωμένοι, φοβούμενοι τον COVID-19 προβαίνουν σε αλλαγές της διαθήκης τους σχετικά με τη διασωλήνωσή τους

Πρόσφατα, η ηλικιωμένη MinnaBuckπροέβη στην αναθεώρηση της διαθήκης της στην οποία δήλωνε κατηγορηματικά την άρνηση της απέναντι στη διασωλήνωσή της σε περίπτωση μόλυνσή της από τον COVID-19.

Σε παρόμοια ενέργεια έχουν προβεί αρκετοί ηλικιωμένοι. Η συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα ανθρώπων, αναλογιζόμενη το τι μπορεί να της συμβεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αντιμετωπίζει τους αναπνευστήρες ως τρομακτικά σύμβολα της απώλειας του προσωπικού ελέγχου, καθώς και της φοβερής δύναμης της τεχνολογίας. Για ορισμένους ηλικιωμένους, η εξάρτησή τους από ένα μηχάνημα όντας αβοήθητοι, ενώ το τέλος της ζωής τους πλησιάζει, αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους φόβους τους. Ωστόσο, υπάρχει και εκείνη η ομάδα ηλικιωμένων που διακατέχεται από την ελπίδα ότι ένα τέτοιο μηχάνημα ίσως μπορεί να τους επαναφέρει προσφέροντάς τους μια ακόμα ευκαιρία στη ζωή.

Σε κάθε περίπτωση αξίζει να σημειωθεί ότι τα υπάρχοντα δεδομένα από χώρες όπως η Κίνα, η Ιταλία και η Αμερική σχετικά με το ποσοστό επιβίωσης μετά τη χρήση αναπνευστήρα είναι ανεπαρκή και αναξιόπιστα ώστε να αποτελέσουν καθοριστικό παράγοντα των σχετικών επιλογών των ηλικιωμένων, σύμφωνα με την ιατρό CarolynCalfee, καθηγήτρια αναισθησιολογίας του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Σαν Φρανσίσκο.

Επιπλέον, σημαντικός παράγοντας που θα πρέπει να διαμορφώσει τις σχετικές επιλογές των ηλικιωμένων αποτελεί ο χρόνος παραμονής τους σε αναπνευστήρα, καθώς και το διάστημα αποκατάστασής τους και η αναγκαία υποστήριξή τους από κάποιον άλλο υγιή άνθρωπο. Στα πλαίσια αυτά, ηλικιωμένοι που ζουν μόνοι τους προβληματίζονται σχετικά με το ποιος θα μπορούσε να τους προσφέρει την ανάλογη υποστήριξη, αλλά και την ποιότητα της μετέπειτα ζωής τους. 

Επίσης, αξίζει να αναφερθεί ότι η εν λόγω κατάσταση έχει προκαλέσει σχετικές συζητήσεις μεταξύ ηλικιωμένων ζευγαριών ή εκείνων και των παιδιών τους με γνώμονα κυρίως παράγοντες όπως η ανεξαρτησία, ο χρόνος που θα είναι σε θέση να αφιερώνουν στην οικογένειά τους, αν θα είναι σε θέση να είναι δραστήριοι, το αν προτεραιότητα τους αποτελεί να ζήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο και κυρίως η ποιότητα της μετέπειτα ζωής τους.

Τέλος αξίζει να υπογραμμιστεί η ανησυχία που συνοδεύει την περίπτωση ύπαρξης περισσότερων ασθενών από ότι αναπνευστήρων και τον πιθανό παραγκωνισμό ηλικιωμένων για τη διάσωση νεώτερων και υγιέστερων ατόμων. Φαίνεται βέβαια ότι και στα πλαίσια της εν λόγω ανησυχίας οι απόψεις διίστανται με κάποιους ηλικιωμένους, όπως η 74 LarryChurchill, επίτιμη καθηγήτρια ιατρικής ηθικής, να υποστηρίζουν ότι προτιμούν να μην διασωληνωθούν σε περίπτωση που οι αναπνευστήρες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε άλλους ανθρώπους οι οποίοι θα επωφελούνταν περισσότερο από εκείνους.

Πηγή: Kaiser Health News

Λυδία Τσιακίρη – Stagiaire ΕΕΒ